آیا ویروس HPV مادام العمر مسری است؟

آیا HPV مادام العمر مسری است؟

لازم نیست. شما تا زمانی که ویروس را دارید مسری هستید – صرف نظر از اینکه علائم دارید یا نه. به عنوان مثال، حتی اگر زگیل تناسلی شما ناپدید شده باشد، اگر ویروس هنوز در بدن شما باشد، می توانید HPV را که باعث ایجاد آنها شده است، گسترش دهید.

هنگامی که سیستم ایمنی شما ویروس را از بین می برد، دیگر مسری نیستید.

پیشگیری از HPV برای مبارزه با سرطان دهانه رحم ضروری است. به همین دلیل است که همه باید توصیه های CDC را برای واکسینه شدن دنبال کنند. اگر اخیراً متوجه شده اید که HPV دارید، تصور نکنید که به سرطان مبتلا خواهید شد. همه اشکال HPV به یک اندازه ایجاد نمی شوند. HPV که باعث ایجاد زگیل تناسلی می شود ممکن است باعث خجالت شود، اما این ویروس بی ضرر است. بدن شما می تواند بیشتر عفونت های HPV را پاک کند. در مواردی که بدن شما نمی تواند با عفونت مبارزه کند، ارائه دهنده شما می تواند تغییرات سلولی در دهانه رحم شما را کنترل کند. انجام منظم پاپ اسمیر و تست HPV طبق توصیه می تواند از تبدیل شدن HPV به سرطان جلوگیری کند.

آیا می توان از HPV پیشگیری کرد؟

تنها راه پیشگیری از HPV پرهیز از رابطه جنسی است. برای بسیاری از افراد، اهداف واقع بینانه تر شامل کاهش خطر ابتلا به HPV و پیشگیری از سرطان دهانه رحم و در عین حال لذت بردن از یک زندگی جنسی سالم است.

شما می توانید خطر خود را کاهش دهید اگر:

1. واکسن HPV را دریافت کنید. بهترین راه برای محافظت در برابر HPV این است که قبل از شروع فعالیت جنسی، واکسینه شوید. سه واکسن مورد تایید FDA برای جلوگیری از HPV وجود دارد. واکسن زدن ممکن است از شما در برابر گونه‌های HPV محافظت کند که در معرض آن قرار نگرفته‌اید. از ارائه دهنده خود بپرسید که آیا توصیه می کند واکسینه شوید.
2. به طور منظم غربالگری و آزمایش شوید. تشخیص زودهنگام HPV و سلول های غیرطبیعی از سرطان دهانه رحم جلوگیری می کند. شما باید آزمایش پاپ اسمیر را از سن 21 سالگی شروع کنید. بسته به نتایج، ممکن است هر یک تا سه سال یا بیشتر نیاز به یک پاپ دیگر داشته باشید. در سنین 30 تا 65 سالگی، ممکن است فقط به آزمایش پاپ اسمیر روتین، فقط آزمایشات معمول HPV یا ترکیبی از هر دو نیاز داشته باشید. اگر بیش از 65 سال سن دارید، ممکن است نیاز به غربالگری ادامه داشته باشید. با ارائه دهنده خود در مورد برنامه غربالگری که برای شما منطقی است صحبت کنید.
3. رابطه جنسی ایمن تر را تمرین کنید. کاندوم و سدهای دندانی در پیشگیری از HPV کمتر از محافظت در برابر بیماری های مقاربتی که از طریق مایع منی یا مایع واژن منتشر می شوند، موثر هستند. با این حال، استفاده صحیح از آنها در هر بار رابطه جنسی می تواند خطر ابتلا به عفونت HPV را کاهش دهد.
4. از شریک (های) خود محافظت کنید. به شریک خود اطلاع دهید که آیا HPV دارید تا او نیز آزمایش شود. ممکن است لازم باشد در زمانی که برای زگیل تناسلی یا انواع پرخطر HPV تحت درمان هستید، رابطه جنسی را متوقف کنید. در مورد اقدامات احتیاطی که باید در مورد عفونت HPV انجام دهید، با ارائه دهنده خود صحبت کنید.

درمان HPV چیست؟

درمان ها نمی توانند بدن شما را از شر ویروس خلاص کنند. آنها می توانند زگیل های قابل مشاهده در اندام تناسلی و سلول های غیر طبیعی دهانه رحم را از بین ببرند. درمان ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• انجماد زگیل یا از بین بردن سلول های غیر طبیعی با نیتروژن مایع.
• روش برداشتن حلقه الکتروسرژیکال (LEEP): با استفاده از یک حلقه سیمی مخصوص برای برداشتن زگیل یا سلول های غیر طبیعی روی دهانه رحم.
• الکتروکوتر: سوزاندن زگیل با جریان الکتریکی.
• لیزر درمانی: استفاده از نور شدید برای از بین بردن زگیل یا هر سلول غیر طبیعی.
• بیوپسی مخروطی چاقوی سرد (کونیزاسیون): برداشتن یک قطعه مخروطی شکل از بافت دهانه رحم که حاوی سلول های غیر طبیعی است.
• کرم تجویزی: استفاده مستقیم از کرم دارویی روی زگیل‌ها برای از بین بردن آنها. تری کلرواستیک اسید (TCA): استفاده از یک درمان شیمیایی که زگیل را می سوزاند.

تنها تعداد کمی از افراد آلوده به HPV پرخطر، سلول‌های دهانه رحم غیرطبیعی ایجاد می‌کنند که نیاز به درمان دارند.